TÜP BEBEK HİKAYEM etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
TÜP BEBEK HİKAYEM etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

6 Şubat 2017 Pazartesi

***GEBELİĞİM DE 37.HAFTA***

Herkese merhabalar

37.haftamızı da bitirdik 38.haftaya girdik.  Kavuşmamıza çok az bir zaman kaldı..
37.haftanın başında doktor kontrolümüz vardı... Gittik oğlumuzu gördük. Her şey yolunda çok şükür gitgide büyüyor. Doktorumuz 27 Haziran'a gün verdi. Bu son kontrol olacak ve doğum için gün  verecek bize....Heyecan artık tavan yaptı bende.

Bu hafta sıcaklarla boğuştum hala da boğuşmaya devam ediyorum. Kollarımda kırmızı kırmızı benekler çıktı. Ben önce yediklerim dokundu sandım. Doktora gittiğimde sordum. Gebelik alerjisi olmuşum. Sıcak havalar ve artan gebelik hormonundan böyle bir tepki vermiş vücudum :) Neyse ki artık eskisi kadar kaşınmıyorum. Geçti gitti diyelim... 
Oğlumun bir tanecik dayısından hediyelerimiz gelmeye devam ediyor. Kardeşim benim için anne sırt çantası almış... Firma anneler için özel tasarlamış. Ayrıca biberonumuz da dayımızın hediyesi...

Sıcaklardan uyuyamadıkça kendimi oğlumun odasında bulup eşyalarına bakıyorum... Hepsini tek tek giydirmek için sabırsızlanıyorum. 
 
Çok yakın bir arkadaşım Mustafa Ata için fasulye yatak hediye almış. Evinizde bizden çok yatağı oldu :) Ama çok konforlu ve kullanışlı.. Eminim oğlum da çok rahat edecek...

Bu hafta içerisinde babalar gününü kutladık. Oğlumuz yetişmedi ama orada olduğunu bildiğimiz için babasının babalar gününü kutlamayı ihmal etmedik

Ve son günler de eşim ve benim tek derdimiz balkona düşen kırlangıç yavrularını annelerine kavuşturmak... O kadar sevimliler ki. Her şeyin yavru hali çok güzel... Acaba benim oğlum da böyle sevimli olur mu kime benzer acaba. 
Benden şimdilik bu kadar 
Ayda'dan Sevgiler
Beni instagram hesabımdan takip etmek için 








1 Eylül 2016 Perşembe

MUSTAFA ATA'NIN DOĞUM HİKAYESİ



Herkese merhabalar

Oğlumun doğumundan bu yana yazı yazamadım çünkü birbirimize alışmamız ve Mustafa Ata'nın düzenini kurmamız gerekiyordu... Birbirimize çok ihtiyacımız vardı... Çok şükür ki şimdi her şey yolunda ve bloğuma oğlumun doğum hikayesi ile başlıyorum... 
 Hamileliğimin başında bu yana 1 aylık bulantılarım dışında herhangi bir olumsuzluk yaşamadım.. Harika bir hamilelik geçirdim... Doktorumun suyumun fazla olduğunu söylemesi, erken doğabilir ihtimallerine rağmen gebeliğimde 38. haftayı görmüştük. Ta ki 25 Haziran sabah saat 05:20 ya kadar. Huyumdur gözümü açınca önce telefonda saate bakarım... Tuvalet ihtiyacı ile kalktığımda tuvalete bir şeyin düştüğünü fark ettim. Baktığımda çok az kanamam vardı.. Bunun kanlı nişan dedikleri doğum belirtisi olduğunu biliyordum. Hemen eşimi uyandırdım ve hastanenin yolunu tuttuk.. Hastaneye gittiğim de hemen beni muayene masasına aldılar. Açılma yoktu, ardından nst'ye bağlandım sancılar başlamıştı. Bir süre bekleyip yeniden muayene masasına aldılar tekrar muayene ve hala açılma yoktu. Doktor istersem yatış yapabileceğimi açılma başlasın diye bekleyelim yada istersen evine git sancıların artması durumunda gelmemi söyledi çünkü bu sancı doğum için yeterli değildi. Tabi ki ben muayene masasına ikide bir çıkmaktansa evime gidip temiz temiz sancı beklemeye razı oldum :)
Günlerden cumartesi ben evde oturup sancı bekliyorum ama ne gelen var ne giden. Ardından annemleri aradım çünkü onlar başka bir şehirde yaşıyorlar. Akşam annem, babam , kayınvalidem ve kaynım geldi. Oturup hep beraber sancı beklemeye başladık :) Ve benim sancı da en ufak bir artış yoktu.. Pazar günü oldu bende durum hala ayni şimdi diyeceksiniz ki nasıl durdun evde delimisin. İnanın hiç kalbimi bozmadım korkmadım çünkü bebeğimin hareketlerini hala çok net hissediyordum. Ondan  da biraz cesaret aldım sanırım. Pazartesi günü kendi doktorumla randevum vardı. Pazartesiye kadar dayan diye sürekli oğlumla konuşuyordum :) Pazartesi oldu biz bütün aile hastanedeyiz... Doktorum muayene etti sancı devam ediyor ama açılma yok, yarın sabah seni sezeryana alıyorum hazır ol dedi :) İşte o zaman heyecanlandım. 9 aydır beklediğim gün gelmişti. Oğlumla kavuşmaya 24 saatten az kalmıştı. Eve gelip bittiğini sandığımız eksikleri tamamladık. Ailemiz yanımızda ama benim ayaklar yere basmıyor.Tabi eşim de aynı durumda. Pazartesi akşam ne yediğimden bir şey anladım ne içtiğimden. Uyudum dersem de kocaman bir yalan söylemiş olurum.. 
Ve 28 Haziran 2016
Salı sabahı erkenden uyandım duşumu aldım saat kuaföre gidemeyecek kadar erken olduğundan saçlarımı ördüm.
Artık oğluma kavuşmak için hazırım.
Hastaneye gittiğimde öğrendim ki ilk ben doğuma alınacağım hemen hazırlıklara başladık. Üzerime ameliyat önlüğünü giydim ben ne olduğunu anlamadan sedyeye yatırıldım. Evet doğuma gidiyordum... Yıllardır emek verip hastane hastane koşturup uğraştığımız bebeğimi kucaklamama çok az kalmıştı. Ameliyathanede çok sıcak karşılandım. Hele bebeğimin tüp bebek olduğunu öğrenen ameliyathane çalışanları benimle inanılmaz ilgilendiler. Spinal anestezi ile belden uyuşturuldum. Tamamen uyumadım. Ki bu benim çok istediğim bir şeydi çünkü ben bebeğimin rahmime yerleştirildiği ana şahit oldum. Doğumunu da görmek isterdim elbette ki. Doktorunda gelmesiyle doğum başladı. Ellerini hissediyordum ama en ufak bir acı yoktu tabi ki. Saat tam 09:40 ta canım oğlum doğmuştu. Oğlumun ağlama sesini duyuyordum ve bende ağlamaya başladım. Anne olmuştum canım oğlum yanımdaydı. Onu gördüğümde gözlerime inanamadım bu benim bebeğim mi demiştim...Ve dilimdeki duam allahım çok şükür bugüne... dileyen isteyen herkese bu mutluluğu nasip et.
Hiç inanmazdım mutluluğun bir bebeğin ağlama sesinde  saklı olacağına. Duygularımı anlatmam imkansız tarifi yok hissettiklerimin. Evimizde bir altın topumuz var artık. Mutluluğumuza mutluluk katmaya gelmiş. Hoş gelmiş ♡

9 ay boyunca yazdım bloğa,
beni buradan instagram hesabımdan takip ettiniz. Benim gibi tedavi olan bir sürü arkadaşımla tanıştık sohbet ettik. Tedavileri pozitif sonuçlandı bir çoğunun... 

Negatif sonuçlanan da oldu ama size şunu söylemeliyim asla umudunuzu yitirmeyin.. Ben yitirmedim mi evet yitirdiğim zamanlar oldu. Ama inanın bir gün olacak. Ve sizin bebeğinizde kısmetiyle size gelecek...
Ayda'dan sevgiler
Beni instagram hesabımdan takip etmek için 




20 Haziran 2016 Pazartesi

***OĞLUM MUSTAFA ATA'YA


           
Oğlum...
Ne güzel bir kelimeymiş birine oğlum demek..Hele ki doğmamış bir bebeğe kokusunu içime çekememişken henüz oğlum, yavrum diye sevmek ne güzelmiş...
Canım oğlum Mustafa Ata'm.. Biz babanla yıllarca bir çocuğumuz olsun diye hastanelerde uğraştık. Çeşitli yöntemler farklı ilaçlar denedik. Çok yorulduk çok yıprandık ama sana hamile olduğumu öğrendiğim de bütün yorgunluklarım bitmişti.Ondan sonra tek düşündüğüm seni sağlıklı bir şekilde kucağıma alabilmek..
Benim sana anlatacağım farklı bir hikayem var aslında. Biz seninle normal şartlar da bir beden de buluşamadık. Sen bir tüp bebeksin. Bu senin ilk ultrason görüntün.Sen işte bugün benim rahmime yerleştirildin (20 Eylül 2015). Biz o günden beri bir beden de iki can olduk.Ben senin rahmime yerleştiğin ana tanıklık ettim.Ondan sonra da sürekli konuştum seninle. Lütfen orada kal bana tutun senin orada olduğunu bilmeye ihtiyacım var gibi cümleler kurdum. Çok şükür ki 12 gün sonra ki kan testim de sen oradaydın.. Günlerden 2 Kasım 2015.
2 Kasım bizim için hep önemli olmuştur. Çünkü 2 Kasım da baban memur oldu göreve başladı. Ve biz o tarihten sonra evlilik hazırlığına başladık. Yani sende bizim uğurlu günümüz de hayatımıza girdin.
Baban benim hayatımın aşkı. Evlenebilmek için verdiğimiz mücadeleleri sana büyüdüğünde anlatırım. Çünkü o apayrı bir mektup konusu :)
Seni o kadar uzun zaman bekledim ki.. Anne olmayı sevdiğim adamdan bir çocuk sahibi olmayı her şeyden çok istedim. Çok şükür ki şimdi karnımdasın orada olduğunu biliyorum. Çünkü bu mektubu yazarken bile içeride tepiniyorsun. Kavuşmamıza çok az bir zaman kaldı.biz zaten 2 kişilik çok güzel bir aileydik. Sen  geldiğinde minicik bir çekirdek aile olacağız. Zaten sıkıcı bir aile değiliz geldiğin de göreceksin. Çok eğleneceğiz.
Seni çok merak ediyorum. Kime benzeyeceksin,saçların var mı, Gözlerin ne renk... Bunların da bir önemi yok aslında çünkü ben umut ve dua ediyorum ki dünyaya sağlıklı bir çocuk olarak gelesin, hiç bir güçlükle karşılaşmadan. Ama olur da karşına bazı zorluklar çıkarsa yapabileceğim en iyisini yapacağım senin için.
Ve babanın da her zaman yanımda olacağını biliyorum.Sende bil.
Odan eşyaların her şey hazır seni bekliyor. Sen uzun zaman beklenen ve dua edilen bir bebeksin. Annemin bana söylediği ilk gözümün ağrısı sensin benim.Hayatımda her zaman çok özel bir yerin olacak bunu bilmelisin. Biliyorum ki herkesin evladı kendine kıymetlidir ama sen benim için apayrı bir yerdesin. Kabul olmuş duamsın.
Senden tek dileğim ve isteğim merhametli ve adaletli bir çocuk olman. Ben inanıyorum ki bu dünyayı merhametli ve adaletli çocuklar kurtaracak.
Seni kucağıma alacağım günü merakla bekliyorum
Annen Ayda...
                          20.06.2016
                          (37.hafta)





14 Haziran 2016 Salı

***GEBELİĞİM DE 36. HAFTA***


           
Herkese merhabalar
36.haftayı bugün bitirdik çok şükür .37.haftamıza doğru yol alıyoruz.Geriye bugün itibari ile 28 kaldı.Çok heyecanlıyız ve geri sayım başladı. 30'lu günlerden de düşünce her an artık hazırız.Bu hafta yine tuvalet koşturması vardı. Bebek aşağıya inmeye başladı bence, çünkü göğüs kafesimdeki sıkıntı artık geçti.Ama mesane baskısı arttı. Artık geceleri daha çok tuvalete kalkıyorum. Bebeğimin hareketleri azalmaya başladı onun da sebebi yeri daraldığı içinmiş. 
           
Bu hafta içerisinde deniz sezonunu da açtık. Hatta geç bile kalktık diyebiliriz :) Neyse ki bir yerden başladık... Çok özlemişim ama umarım doğum yapmadan bir kaç kez daha kendimi sahile atabilirim :)
           
Bu hafta içerisinde sağlık ocağında ki kontrolüne çağırıldım. Ve doktordan kocaman bir aferin aldım. Bu son kontolümdü ve sadece şimdiye kadar 10 kilo almıştım. Aslında ben bile şaşırdım bu duruma çünkü bu kadar yemeye rağmen 10 kilo ben bile gurur duydum kendimle :)
           
 Ama son zamanlar da beni bir kaşıntı tuttu ki anlatamam. İnternette bakınca değişik şeylerle karşılaşsam da sanırım benim durum yumurta ile alakalı çünkü havalar çok sıcak ve ben eskiden de ne zaman sıcakta yumurta yesem kaşınırdım. Zaten bebeğimin gelişimi çok şükür yerinde o yüzden yumurta yemeyi bıraktım bir süreliğine. 16 Haziran'da doktorumuza gidince  bunun bilgisini vereceğim tabi ki.
Sona doğru yaklaştıkça bebeğimizin doğumu için hazırlıklara da başladık. Canım eşim burda da bana çok yardımcı sağolsun. Babamızdan yana çok şanslıyız canım oğlum. Seni sağlıkla kucağımıza alacağımız günlerin hayalini kurup duruyoruz
         
          
36.haftamız da olanlar bunlardı. Benden yani bizden şimdilik bu kadar:)
Ayda'dan Sevgiler
Beni instagram hesabımdan da takip etmek için







***BEBEĞİMİN HEDİYELİK ŞİŞELERİ***



Herkese merhabalar
Oğlumun doğumu için hediyelikleri hazırlamaya devam ediyorum. Bu sefer eşimle beraber yaptık bu güzellikleri :)
Daha incelediğim örnekler de şişelerin içine  kolonya koyan var şekerleme koyan var bizim tercihimiz sıvı sabundan yana oldu :) Ama eminim bonibon ile de harika olurdu. Şimdi sıra da lavanta keseleri ve kurabiyeleri var onları da ben yapacağım .Tabi Mustafa Ata dayanamayıp geliyorum ben demezse♡♡♡
Ayda'dan sevgiler




Ayda'dan Sevgiler 

8 Haziran 2016 Çarşamba

***GEBELİĞİM DE 35.HAFTA***



Herkese merhabalar 35.haftayı da bugün  itibari ile bitirip 36.haftaya giriyoruz. Artık doğuma 1 ay zaman var bu tabi ki olağan hesaplama acaba oğlumuz bu kadar dayanacak mı???

35.haftamız doktor kontrolü ile başladı.. Ben randevuyu yanlış güne alınca 1 saatte bitecek işimiz sabah 8 buçuk akşam üstü 3 buçuğa kadar sürdü. Nst ye girdim çok şükür herhangi bir problem yok. Nst çeken hemşire bana emzirme eğitimi de verdi  . Çok güzel ve faydalı bilgiler ipuçları öğrendim. Daha sonra bunları da paylaşacağım. Daha sonra doktor muayenesinde de herhangi bir sıkıntı ile karşılaşmadık. Çok şükür ki her şey yolunda ♡♡♡
Bebeğimizin  odası ve giysileri hazır. Geriye sadece doğumun da dağıtılacak hediyelikleri hazırlamak kaldı. Daha önceki yazıda keçe süsleri göstermiştim. Bunlar da benim amcamın oğlu tarafından odasını süslemek üzere gönderildi :) ♡♡♡
Hafta sonuna kadar genel olarak gündüzleri evde geçirdim çünkü havalar çok sıcak ve beni inanılmaz rahatsız ediyor evimde oturmak beni daha çok rahatlatıyor:) 
Cumartesi akşam annem ve kayın validem Balıkesir'den kalkıp bana doğum öncesi temizlik yapmaya geldiler. Ellerine sağlık evim mis gibi oldu... Çok yoruldular ama değdi :) 
Ve 35.haftanın son günü yine bir tüp bebek tedavisi gören bir arkadaşımızın pozitif sonuç haberini daha aldım nasıl mutlu oldum anlatamam. Bloğumu ve instagram hesabımı tüp bebek için takip eden ve bana bu yolla yazan mesaj atan o kadar çok insan var ki. İnanın onların güzel haberlerini alınca kendi hamileliğimi öğrendiğim zaman ki mutluluğumu yaşıyorum. Çünkü nasıl bir yoldan geldiklerini biliyorum neler yaşadıklarını tahmin ediyorum. Şimdi bu yazımı da okuyan diğer tedavi gören arkadaşlarım lütfen umudunuzu yitirmeyin. Bir gün her şey çok güzel olacak
Ayda'dan Sevgiler...
Beni instagram hesabımdan takip etmek için



31 Mayıs 2016 Salı

***GEBELİĞİM DE 34.HAFTA***

Herkese merhabalar 

34.haftayı artık bitirip sona doğru yaklaşıyoruz. Büyük bir heyecan yaşıyoruz. Eşim ve bende merakla heyecanla bekliyoruz oğlumuzun doğumunu. 34.haftada kramplarım aynen devam ediyor hatta bu hafta içinde giren bir krampın acısından eşim bile uyandı. Wc nöbetlerinde de değişen bir şey yok .Aynen koşturmaya devam. Bu hafta kasıklarımda ki baskıyı daha çok hissediyorum. Ağırlaştığı için mi yoksa doğuma mı hazırlanıyor bilmiyorum ama baskı her geçen gün daha da artıyor. Bunu 35.hafta doktor kontrolününde öğreneceğiz. Ama bence ağırlaştığı için çünkü artık o bezelye değil bir bal kabağı.
Bu haftalar da hareketlerinde de azalma oluyormuş. Tabi ben bunu öğrenene kadar biraz panik oldum çünkü neredeyse koca bir gün hareket etmedi.. Yeri daraldığı için hareketlerde de azalma olurmuş.

Bu hafta oğlumuzun beşiği geldi kuruldu. Ve ben itiraf ediyorum ilk gün odaya her girdiğimde ağladım. Çünkü yıllardır bir çocuğumuz olsun diye koşturduk şimdi bizim evde bir beşik vardı. Buna ağlanmaz mı hiç :) Dolabı beşiği her şeyi hazır. Giysileri çarşafları her şeyi yıkandı yerine yerleşti. 

Bu arada hastane çantasını da hazırladık. Acil durumlar için odasında bizi bekliyor :)
Eşimin çalışma saatlerinden dolayı sürekli evde olması ve herseyi beraber yapmakta beni çok mutlu ediyor. En sevdiğim zamanlar ise beraber simitli kahvaltı keyiflerimiz.
Ve hafta sonumuz. Arkadaşlarımız ile birlikte Kösten koyuna gittik... Herkes inatla bunların son gezilerim olduğunu söylese de bende inatla eve kapanmayacağı mı söylüyorum. Bakalım kim haklı çıkacak :)





Ayda'dan Sevgiler


30 Mayıs 2016 Pazartesi

***HASTANE ÇANTASI**


        
Uzun uzun araştırmalar ve doğum yapan arkadaşlarımla konuştuktan sonra hastane çantasına neler koyacaklarımın listesi hazırdı. Dediğim gibi uzun bir araştırma yaptım ve nette bir sürü liste ile karşılaştım. Hatta bazı listeler de canınız sıkılmasın kitap dergi alın yanınıza gibi yorumlar da gördüm :) Sanırım yeni doğum yapmış bir kadının pek canının sıkılmasına fırsat kalmaz :) Neyse ki ben bu listelerden uzak durarak mantık çevresinde ilerledim :)Her şey yıkanmış ve hazırdı zaten.   Geriye sadece bunları çantaya yerleştirmek kaldı. Her zaman  yanımızda olan babamız bize burada da çok yardımcı oldu. Ayrıca instagram da  hastane çantası hazırlıyoruz yazdığımız   da yorum yapan arkadaşlarımın da söyledikleri aklımda alındığında onları da ekleyeceğim çantaya.  Tek valize herseyi doldurmaktansa bebek ve benim için iki valiz hazırladık. Gelelim listemize

BEBEK İÇİN

*30 adet bebek bezi
*Pamuk  ve ıslak mendil(ben pamuk kullanmaktan yanayım ama hastanede sıkıntı olmasın diye ıslak mendil de aldım)
*4 adet zıbın seti
*4 adet battaniye (yaz bebeği olacağı için çok kalın yada örgü battaniye almadım yanıma o yüzden sayı biraz fazla. Belki üşürse iki kat kullanabilirim)
*4 çift çorap
*Bebek önlüğü
*5 adet ağız bezi
*Biberon
*Pişik kremi
*Geleneksel yüz bezi ve sarılık örtüsü :)


BENİM İÇİN
*2 gecelik,2 takım pijama, 1 sabahlık

*Çorap ve terlik
*5 tane iç çamaşırı
*Emzirme çamaşırı ve aleti
*Şal(doğum yaptıktan sonra üşüyebilirmişim)
*Ped
*Yedek atlet
*Emzirme önlüğü(devlet hastanesin de doğum yapacağım ve odayı kimlerle paylaşacağımı bilmiyorum)
*Lohusa tacım(tabiki olmaz sa olmaz)
*Eve dönüş kıyafeti
*Diş fırçası, macun, toka, tarak ve makyaj malzemelerim. 
*Ve en önemlisi hastane dosyası

İşte bizim hastane çantamız da bunlar var. Ben hastaneye evi de taşısam mutlaka eksik birşeyler olacaktır. O yüzden çok kafa yormuyorum. Aslında ben 1 2 hafta daha ertelerdim bu çanta meselesini ama annem ve arkadaşlarım çok ısrar edince mecbur kaldım. Sanki cantayı hazırlayınca Mustafa Ata da erkenden gelecekmiş gibi hissediyorum. Lütfen oğlum zamanını bekle. Ayrıca biryerlere oğlum yazmak ne güzel bir duyguymus. Allah isteyen dileyen herkese yaşatsın.
Ayda'dan Sevgiler
Beni instagram hesabımdan takip etmek için


25 Mayıs 2016 Çarşamba

***GEBELİĞİM DE 33.HAFTA***



Herkese merhabalar

33.haftamız diğer 30 lu haftalardan farklı değildi. Yine kramplar yine tuvalet nöbetleri :) Artık gitgide ağırlaşıyorum... Gerçi çok fazla kilo almadım ama yine de topuklarım sürekli uyuşuk halde... Gece uykuları hala bölük bölük kaç kere uyanıyorum hatırlamıyorum bile :) Oğlum sürekli hareket halinde gören karnımda inşaat var sanır :)
Oğlumuz gelmeden her yerde onun eşyaları var evdeki varlığı şimdiden hissediliyor.  Benim mutluluğuma ortak olan arkadaşlarıma sonsuz teşekkürler
Emzirme önlüğümüz de hazır...  Cici annemiz Sevil'in hediyesi.. Cici annemizde onu heyecanla bekliyor

Sevi Bebe Müslin battaniye ise canım arkadaşım Bircan'ın hediyesi nam-ı değer Bircan'ın Renkli Dünyası.  Bircan'ı takip etmek için

 Ulu Önder ve oğlumun ismini aldığı Mustafa Kemal Atatürk'ün gençlere armağanı  olan  19 Mayıs Atatürk'ü Anma Gençlik ve Spor Bayramını oğlum ile birlikte kutladık minnettarız Atam

Ve gelelim 20 Mayıs doktor kontrolümüz. Herşey çok şükür yolunda.. Nst ye girdik orda da herhangi bir sıkıntı yok. Ama söyle bir durum var ki beni bu zamana kadar doktorlarım hep sezaryan ile doğum fikrine hazırladılar. Şimdi ise normal doğum yapabileceğimi hatta yapmam gerektiğini söylüyorlar anlayacağınız benim kafa iyice karıştı. Korkuyormuyum evet hemde çok ama ne yaşamam gerekiyorsa sanırım onu yaşayacağım.
Hastaneden çıktığımız da ise trafik kazası yaptık. Daha doğrusu biz yolumuzda giderken bize minibüs çarptı. Çok şükür ki bizde birsey yok ama eşimin bir hamlesi ile kurtulduk diyebilirim. Cana geleceğine mala gelsin dedik Allahaısmarladık. Ama lütfen şu TRAFİK KURALLARINA UYALIM. 
 Gelelim 21 Mayıs.. Benim doğum günüm 30 yaşımı bitirdim.  Ve yeni yaşımda oğluma kavusacağım. Ama canım arkadaşlarım sürprizleri ile dünkü kazayı bana çoktan unutturdular. Iyiki varlar. 


Ve bana blogumdan instagram hesabımdan ulaşan tüp bebek tedavisi gören arkadaşlarım. Beni o kadar mutlu eden haberler veriyorlariki ben demiştim bu sene bol bebekli bir yıl. Hepimiz mutlu sağlıklı güzel günler de kavuşalım bebeklerimize. 

Benden şimdilik bu kadar 33.haftayı bitirdik 34.haftaya giriyoruz. Bakalım bizi bu hafta neler bekliyor

Ayda'dan Sevgiler
Beni instagram hesabımdan takip etmek için 












16 Mayıs 2016 Pazartesi

*** GEBELİĞİM DE 32.HAFTA***





Herkese merhabalar

Ne yazık ki 31.hafta yazım babaannemin vefatı nedeniyle yazılamadı. Seni beklerken bir sürü canımızı kaybettik canım oğlum .. Hamileliğimin keyifli geçen zamanlarından sonra 3.trimester sürekli üzüntü ve cenaze ile geçiyor... Umarım doğum yapana kadar bir kişiyi daha kaybetmeyiz..
Artık gitgide büyüyen yerine sığmayan bir bebek bekliyorum... Geceleri bölük bölük uykularla boğuşuyorum... Bacak kramplarım artıyor. Bazen kollarımdan gücümün kesildiğini hissediyorum. Ve sürekli açım :) Bazen yataktan kalkıp yemek yemek istiyorum ama sonra yat ayda yerine deyip içimdeki canavarı uyutuyorum. Vücudum ağırlaştığı için topuklarım uyuşuk halde.


Ama işin birde eğlenceli kısmı var ki beni benden alan.. Bebeğimin dolabı geldi kıyafetler yıkandı ütülendi ve asıldı. Şimdi her fırsatta eşim ile birlikte onun odasındayız... 

Çok eğleniyoruz :) Hayaller kuruyoruz...
Güzel günler bizi bekliyor diye umut ediyoruz...
Yarın 33.haftaya giriyoruz.. 20 Mayısta doktor kontrolümüz var bakalım neler duyacağız.

Şimdilik bizden bu kadar.
Ayda' dan Sevgiler


7 Mayıs 2016 Cumartesi

***GEBELİĞİM DE 30. HAFTA***




Herkese merhabalar
30. haftayı da anlımızın akı ile bitirdik çok şükür.  Bu hafta yine bol hareketli bol uykusuz bol yorgun bir hafta geçirdim... Çünkü oğlum geceleri sürekli hareket halinde ve ben uykuya dalamıyorum. Sanırım bu gelecek günlere hazırlık..Ayrıca ikide bir tuvalete yetişme çabası da cabası :)Bu  hafta doktor kontrolümüz vardı. Gittik gördük her şey çok yolunda kilosu boyu her şeyi normal çok şükür. Ultrasonda da gördük ki eli ayağı durmayan bir bebek geliyor.. Artık kontroller 3 haftaya düştü sanırım bundan sonra azala azala görüş günleri daha sık olacak :) 
Neyse zaten görmeyince de özlüyorum... 
Bizden bu hafta bu kadar ama artık önümüzdeki günler daha heyecanlı olacak...Çünkü tüp bebek olduğu için erken gelme ihtimali var. O yüzden artık kıyafetler yıkayıp ütülenecek hastane çantası hazır edilecek.. Hadi ben kaçtım çok isim var tutmayın beni :)
Ayda'dan Sevgiler

NOT: 30.hafta fotoğrafı çektirmeyi unutmuşum :)
Ama siz beni instagram hesabımdan takip etmek isterseniz


26 Nisan 2016 Salı

***GEBELİĞİM DE 29.HAFTA***



Herkese merhabalar 

29.haftayı bitirdiğimize göre yazısını yazmak lazım... 
Geçtiğimiz hafta da kol altımda ki şişlikten bahsetmiştim. Bu hafta içinde doktora gittim ve meme usg çekildi. Çok şükür ki herhangi bir sorun yok. Bazı kadınların hamilelik döneminde çalışmaya başlayan süt bezleri ve kanallarından dolayı meme dokusu kol altına  doğru kayarmış. O şişlik o yüzden olmuş. Zamanla geçecekmiş. Şimdilik onunla yaşamayı öğrenmeliyim sanırım :)
Hamilelikte artık sona doğru yaklaştıkça ve büyümeye başladıkça benim tatlı sorunlarda büyümeye başladı. Artık hareketleri iyice belirginlesti. Hatta eşimle ve oğlum sohbet ediyorlar diyebilirim. Çünkü babasının sesini duyduğunda hareket ediyor :) Ayrıca geceleri tuvalete yetişmek için  3 yada 4 kere kalkıyorum. Bu aralar en büyük çabayı yataktan kalkabilmek için harcıyorum :) Çünkü koca göbek ile çok zor... Hala uyuyamıyorum.. Uykular hep bölük pörçük... 
Ve ben doymuyorum. Sürekli birseyler yeme ihtiyacı duyuyorum.  Az yiyip sık yemek için çaba göstersem de bazen yeme olayını abartabiliyorum.  O zamanlar da en büyük kurtarıcı maden suyu oluyor :)
Bunun dışında bizde değişik birsey yok :) 30.hafta ile yolumuza devam ediyoruz
Ayda'dan Sevgiler